Kaiteriteri

Kaiteriteri

Precies, Kaiteriteri. Kunnen jullie het uitspreken? Na al die weken de naam van deze plek te noemen, noem ik het nog steeds kaiteriblabla. Je zou het dus naar alle waarschijnlijkheid uit moeten spreken als; Kaai-teeri-teri. Volg je hem nog?

Het weer was bij aankomst een beetje wisselvallig, maar als de zon er eenmaal was, was het ook echt wel lekker warm. Die avond nog over het strand gelopen, foto’s gemaakt, spaghetti gemaakt met de meiden (die eer dat we buiten waren door de kou alweer afgekoeld was…) en genoten van een heerlijke warme chocolademelk, waarna we op tijd naar bed zijn gegaan.

Die ochtend moest ik mij om 10:15 melden bij de ‘aquataxi’ om vervolgens per speedboot naar het Abel Tasman National Park te gaan. Wat een belevenis was alleen al de rit er naartoe! De speedboot kaatste over het water, water in je gezicht en het uitzicht was fenomenaal. En wat denk je dat we nog tegen kwamen? Dolfijnen! Ik denk wel een stuk of 20 op een paar meter afstand en zelfs een paar die sprongen! Bleek erg zeldzaam te zijn omdat ze daar haast niet meer gesignaleerd worden. Normaal gesproken betaal je $150 dollar om ze te zien, weer mooi meegenomen! Ze waren trouwens erg donker grijs, bijna zwart van kleur.

Eenmaal aangekomen in het Abel National Park begon ik aan mijn wandelingen met geweldige lookouts onderweg. Heerlijk gewandeld met af en toe regen en zon. Tussendoor nog even gerelaxed op het strand, aangezien ik tijd genoeg had.
Onderweg hoorde ik zoveel krekels herrie maken, niet normaal. Eén Jaapie Krekel is al erg, maar honderden? Nee dankjewel! Een uur later suisde dat geluid nog door mijn oren!
Ook heb ik onderweg de Australische varenplant in het echt gezien! Deze plant is een groot symbool in de Maori cultuur en heeft verschillende betekenissen, vanwege het feit dat deze plant zich letterlijk uitrolt!

Na een paar uurtjes rondgewandeld te hebben én weer met de aquataxi terug naar het vaste land te zijn gegaan heb ik weer een lekker relaxed avondje gehad. Met z’n alle wat gedronken in de bar, waarna ik lekker met een boek mijn bed in ben gedoken. Volgende ochtend vertrokken we om 11:30 richting Westport!